Wie zit er achter wereldwijde ‘oorlog tegen boeren’?

Door Alex Newman van The Epoch Times.

Verschillende van de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's) van de VN zijn rechtstreeks betrokken bij beleid dat boeren, veeboeren en voedselvoorraden over de hele wereld onder druk zet, blijkt uit uitvoerige gesprekken die The Epoch Times voerde met tal van deskundigen.

Volgens meerdere deskundigen zou het door de VN gesteunde duurzaamheidsbeleid inzake landbouw en voedselproductie leiden tot economische verwoesting, tekorten aan essentiële goederen, hongersnood op grote schaal en een dramatisch verlies van individuele vrijheden.

Miljoenen mensen over de hele wereld worden nu al geconfronteerd met gevaarlijke voedseltekorten, en politici en experts over de hele wereld zeggen dat die in de loop van het jaar alleen maar erger zullen worden.

Duurzaamheidsagenda

Er zit een agenda achter dit alles, vertelden deskundigen aan The Epoch Times.

Zelfs particulier grondbezit is in het vizier, nu de wereldwijde voedselproductie en de wereldeconomie worden omgevormd om de wereldwijde duurzaamheidsdoelstellingen te halen, zo blijkt uit documenten van de VN die door The Epoch Times zijn ingezien.

Zoals de VN op haar SDG-website uitlegt, bouwen de in 2015 aangenomen doelstellingen ‘voort op tientallen jaren werk van landen en de VN’.

Eén van de eerste bijeenkomsten waar de ‘duurzaamheidsagenda’ werd vastgesteld, was de VN-conferentie over menselijke nederzettingen, bekend als Habitat I, waar de Verklaring van Vancouver werd aangenomen.

De overeenkomst stelde dat ‘land niet kan worden behandeld als een gewoon bezit dat door individuen wordt gecontroleerd’ en dat particulier grondbezit ‘een belangrijk instrument is voor de accumulatie en concentratie van rijkdom, en daarom bijdraagt tot sociale onrechtvaardigheid’.

"Publieke controle op het gebruik van land is daarom onontbeerlijk,” aldus de VN-verklaring, een voorbode van de inmiddels beruchte ‘voorspelling’ van het World Economic Forum (WEF) dat ‘je in 2030 niets meer zult bezitten’.

Talrijke agentschappen en functionarissen van de VN hebben sindsdien hun visie op ‘duurzaamheid’ uiteengezet, inclusief oproepen tot drastische beperkingen op energie, vleesconsumptie, reizen, leefruimte en materiële welvaart.

Deskundigen die werden geïnterviewd door The Epoch Times zeggen dat sommige van 's werelds rijkste en machtigste bedrijfsleiders samenwerken met communisten in China en elders in een poging om de controle over de voedselproductie te centraliseren en onafhankelijke boeren en veeboeren te verpletteren.

Het WEF, een netwerk van grote multinationale ondernemingen dat nauw samenwerkt met de Chinese Communistische Partij (CCP), is een ‘strategische partner’ van de VN voor Agenda 2030. Hooggeplaatste leden van de CCP binnen het VN-systeem hebben de SDG's helpen opstellen en helpen momenteel de organisatie te leiden bij de implementatie van het wereldwijde plan, zo heeft The Epoch Times eerder gedocumenteerd.

Dreigende voedseltekorten wereldwijd

De toenemende regulering van de voedselproductie en zelfs de pogingen om veel boerderijen en ranches te sluiten, komen op een moment dat functionarissen over de hele wereld, zoals de Amerikaanse president Joe Biden en David Beasley, hoofd van het Wereldvoedselprogramma van de VN, waarschuwen voor dreigende voedseltekorten wereldwijd.

Maar in plaats van de beperkingen te versoepelen en meer productie aan te moedigen, houden de westerse regeringen en veel regeringen die afhankelijk zijn van hulp, de teugels nog steviger in handen.

Nederlandse boeren, die al op het breekpunt zaten, reageren deze zomer met massale landelijke protesten. Eerder waren er gewelddadige onlusten in Sri Lanka die verband hielden met voedseltekorten als gevolg van overheidsbeleid.

Regeringen en internationale organisaties hebben verschillende voorwendselen voor het beleid aangevoerd, variërend van het vergroten van de ‘duurzaamheid’ en het beschermen van verschillende flora en fauna, tot het bevorderen van ‘economische rechtvaardigheid’ en zelfs het teruggeven van land aan inheemse volken.

Volgens critici van het beleid is het doel echter helemaal niet om het milieu te beschermen of de klimaatverandering tegen te gaan. In plaats daarvan waarschuwen de deskundigen dat het duurzaamheidsverhaal en de andere rechtvaardigingen een middel zijn om controle te krijgen over voedsel, landbouw en mensen.

"Het einddoel van deze pogingen is om de soevereiniteit van zowel individuele naties als mensen te verminderen," zegt Craig Rucker, voorzitter van het Committee for a Constructive Tomorrow (CFACT), een organisatie voor openbaar beleid die gespecialiseerd is in milieu- en ontwikkelingsvraagstukken.

"De bedoeling van degenen die deze agenda promoten is niet om de planeet te redden, zoals ze beweren, maar om de controle over mensen te vergroten," vertelde hij aan The Epoch Times, eraan toevoegend dat het doel is om de macht te centraliseren op nationaal en zelfs internationaal niveau.

VN Duurzame Ontwikkelingsdoelen-Agenda 2030

De Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de VN, vaak Agenda 2030 genoemd, werden in 2015 door de organisatie en haar lidstaten aangenomen als een leidraad om ‘onze wereld te transformeren’. Geprezen als een ‘masterplan voor de mensheid’ en een wereldwijde ‘verklaring van onderlinge afhankelijkheid’ door topambtenaren van de VN, omvatten de 17 doelstellingen 169 doelen die elk facet van de economie en het leven betreffen.

"Alle landen en alle belanghebbenden, handelend in een samenwerkingsverband, zullen dit plan ten uitvoer leggen,” zo luidt de inleiding van het document, waarbij herhaaldelijk wordt opgemerkt dat ‘niemand zal worden achtergelaten’.

Het VN-plan roept onder andere op tot een nationale en internationale herverdeling van rijkdom in doelstelling 10, evenals tot ‘fundamentele veranderingen in de manier waarop onze samenlevingen goederen en diensten produceren en consumeren’.

Het gebruik van de overheid om alle economische activiteit om te vormen is een cruciaal onderdeel van de SDG's, met Doelstelling 12 die ‘duurzame consumptie- en productiepatronen’ eist.

Onder de specifieke doelstellingen die in Doelstelling 12 worden uiteengezet, zijn er verschillende die rechtstreeks verband houden met landbouwbeleid dat de voedselproductie ondermijnt. Het gaat onder meer om ‘duurzaam beheer en efficiënt gebruik van natuurlijke hulpbronnen’.

Wellicht nog belangrijker is de eis in het document: ‘milieuvriendelijk beheer van chemische stoffen en alle afvalstoffen gedurende hun gehele levenscyclus, in overeenstemming met overeengekomen internationale kaders’.

Als gevolg daarvan moeten mensen en vooral boeren ‘het vrijkomen ervan in de lucht, het water en de bodem aanzienlijk verminderen om de nadelige gevolgen ervan voor de menselijke gezondheid en het milieu tot een minimum te beperken’.

Andere SDG's die rechtstreeks verband houden met wat critici de ‘oorlog tegen boeren’ hebben genoemd, zijn onder meer doel 14, dat betrekking heeft op ‘alle soorten mariene verontreiniging, met name door activiteiten op het land, waaronder ... verontreiniging door voedingsstoffen’. De VN beschrijft landbouw en voedselproductie regelmatig als een bedreiging voor de oceaan.

De Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO), onder leiding van voormalig CCP-viceminister van Landbouw en Plattelandszaken Qu Dongyu, helpt de leiding te nemen.

In haar rapport van 2014 ‘Building a Common Vision for Sustainable Food and Agriculture: Principles and Approaches’, roept het agentschap van de VN op tot drastische beperkingen op het gebruik van meststoffen, pesticiden, emissies en water in de landbouwsector.

Als voorbeeld van hoe de landbouw moet worden hervormd om door de VN als duurzaam te worden beschouwd, verklaart het FAO-rapport dat ‘overmatig gebruik van stikstofmeststoffen een belangrijke oorzaak is van waterverontreiniging en broeikasgasemissies’.

De in Rome gevestigde FAO heeft niet gereageerd op een verzoek om commentaar.

Een andere van de 17 SDG's met een directe impact op landbouw en voedselproductie is Doelstelling 2, met haar oproepen tot ‘duurzame landbouw’ en ‘duurzame voedselproductie’.

Doelstelling 6 roept op tot ‘duurzaam waterbeheer’, waaronder diverse doelstellingen met betrekking tot watergebruik en -afvoer in de landbouw.

Omdat de leiders van de VN landbouw en voedselproductie zien als de belangrijkste factoren die bijdragen aan wat zij ‘door de mens veroorzaakte klimaatverandering’ noemen, is Doelstelling 13 ook belangrijk. Het roept regeringen op om ‘klimaatveranderingsmaatregelen te integreren in nationaal beleid, strategieën en planning’.

Doelstelling 15, die betrekking heeft op het duurzame gebruik van terrestrische ecosystemen, bevat ook meerdere doelstellingen die van invloed zijn op landbouw en voedselproductie.

Over de hele wereld werken nationale en regionale regeringen samen met VN-agentschappen om deze duurzaamheidsdoelstellingen in de landbouw en andere sectoren ten uitvoer te brengen.

Natura 2000

In reactie op de biodiversiteitsovereenkomsten van de VN heeft de Europese Unie bijvoorbeeld verschillende door de VN gesteunde biodiversiteitsprogramma's in het leven geroepen, zoals Natura 2000 en de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030, die door de Nederlandse regering en anderen in hun landbouwbeleid zijn aangehaald.

De VN schept ook publiekelijk op over haar rol bij het opleggen van de SDG's in Sri Lanka en andere landen die lijden onder voedseltekorten en economische rampen die verband houden met diezelfde wereldwijde duurzaamheidsprogramma's.

Over de hele wereld zegt bijna elke nationale regering dat ze de SDG's in haar eigen wet- en regelgeving opneemt.

Wereld Economisch Forum ‘Partnerschap‘

Naast de VN. zijn er verschillende ‘belanghebbenden’ die van cruciaal belang zijn voor de uitvoering van duurzaam ontwikkelingsbeleid door middel van ‘publiek-private partnerschappen’.

In het hart van die inspanning staat het WEF, dat sinds 2020 een totale transformatie van de samenleving nastreeft die bekend staat als The Great Reset. In 2019 ondertekende het WEF een ‘strategisch partnerschap’ met de VN om Agenda 2030 binnen het wereldwijde bedrijfsleven te bevorderen.

De officiële overeenkomst definieerde ‘samenwerkingsgebieden om de institutionele betrokkenheid te verdiepen en gezamenlijk de uitvoering van de 2030-agenda voor duurzame ontwikkeling te versnellen’.

Veel van de sleutelfiguren achter Agenda 2030, onder wie topmanagers van de VN zoals de huidige secretaris-generaal António Guterres – zelfbenoemd socialist – werken ook al tientallen jaren samen met het WEF.

Ondertussen is het WEF expliciet geweest met zijn doelstellingen. Onlangs lanceerde het een ‘Food Action Alliance’ (FAA) die op haar website erkent dat Agenda 2030 ‘de ambitie van de FAA bepaalt om een duurzaam en lange-termijn platform te bieden voor multi-stakeholder actie op het gebied van voedselsystemen om de SDG's te halen’.

Tegelijk met de VN-top over voedselsystemen in september 2021 bracht de FAA van het WEF een rapport uit waarin het zijn eigen ‘leiderschapsagenda voor samenwerking tussen meerdere belanghebbenden om voedselsystemen te transformeren’ uiteenzette.

Het document vat onder andere de inzichten van de FAA samen over ‘het ondersteunen van transformatieve partnerschappen voor voedselsystemen, en haar waardevoorstel voorbij de VN-top over voedselsystemen in 2021 naar het bereiken van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de VN’.

De publieke bezorgdheid van het WEF over de transformatie van de landbouw en de voedselvoorziening gaat minstens meer dan een decennium terug.

In samenwerking met verschillende bedrijven bracht het WEF in 2010 een rapport uit waarin een ‘nieuwe visie op landbouw’ werd geschetst, inclusief een ‘routekaart voor belanghebbenden’. Veel van 's werelds grootste voedingsbedrijven, die de markt domineren en talloze populaire merken bezitten, zijn erbij betrokken.

De website van het WEF staat vol met informatie die een totale transformatie van de voedselvoorziening door ‘stakeholders’ moet rechtvaardigen.

"Naarmate mondiale voedselsystemen meer en meer met elkaar verbonden raken, zal effectieve coördinatie tussen diverse belanghebbenden nodig zijn,” zegt het WEF op zijn platform ‘Strategic Intelligence’, waarbij het vaak de FAO als bron aanhaalt.

"Het potentieel om nieuwe, systemische benaderingen van voedselsystemen uit te werken die een breed scala aan belanghebbenden omvatten, biedt mogelijkheden om de wereld tot ver in de toekomst duurzaam te voeden.”

De organisatie verwijst vaak naar regeringen, bedrijven en zogenaamde niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) die vaak door diezelfde bedrijven en regeringen worden gefinancierd. Zij werken allemaal samen aan deze kwestie.

Zo gaat het WEF er prat op dat het reuzen als Coca-Cola en Unilever in de gelederen heeft gebracht om een ‘duurzamere toekomst’ te bevorderen.

De Rockefeller Foundation, die onlangs een rapport uitbracht over hoe ‘de tafel opnieuw kan worden gedekt’ en ‘het voedselsysteem in de VS kan worden getransformeerd’, speelt ook een belangrijke rol.

Food Innovation Hubs

De ‘Food Innovation Hubs’ van het WEF over de hele wereld zullen een belangrijke rol spelen in deze wereldwijde transformatie.

In een toespraak voor het Economisch Wereldforum over de transformatie van voedselsystemen en landgebruik tijdens de Davos Agenda Week vorig jaar, kondigde de Nederlandse premier Mark Rutte aan dat Nederland het ‘wereldwijde coördinerende secretariaat van de World Economic Food Innovation Hubs’ zou huisvesten.

Het secretariaat, zo zei hij, ‘zal alle andere Food Innovation Hubs met elkaar verbinden om het creëren van de partnerschappen die we nodig hebben te vergemakkelijken’.

Noch het WEF, noch de Rockefeller Foundation reageerden tegenover Epoch Times op verzoeken om commentaar over hun rol in Agenda 2030 en over het landbouwbeleid dat wereldwijd wordt gevoerd.

Andere organisaties en entiteiten die betrokken zijn bij dit streven zijn machtige, van belastingen vrijgestelde stichtingen zoals de Bill and Melinda Gates Foundation, de regionale regeringen in EU-stijl die zich over de hele wereld verspreiden, en diverse groepen die door hen worden gefinancierd.

Boeren en de voedselvoorziening in de knel

Overal ter wereld drukt het op de SDG's afgestemde regeringsbeleid de boeren in de verdrukking, vooral kleinere, onafhankelijke producenten die de extra kosten van extra regelgeving en controle niet kunnen opbrengen.

De onlangs afgezette Sri Lankaanse president Gotabaya Rajapaksa, die de duurzaamheidsideeën van de VN vierde, kondigde op de VN-klimaattop COP26 in 2021 aan dat zijn regering chemische meststoffen en pesticiden zou verbieden.

"Sri Lanka heeft onlangs de invoer van kunstmest, pesticiden en onkruidverdelgers beperkt vanwege bezorgdheid over de volksgezondheid, waterverontreiniging, bodemaantasting en gevolgen voor de biodiversiteit," vertelde Rajapaksa wereldleiders, en kreeg daarbij veel bijval.

"Hoewel hiertegen verzet bestond bij gevestigde lobby's, heeft dit mogelijkheden geschapen voor innovatie en investeringen in biologische landbouw die in de toekomst gezonder en duurzamer zal zijn."

In werkelijkheid veroorzaakte het beleid, hoewel het onmiddellijk werd teruggedraaid, catastrofale voedseltekorten, wijdverspreide honger en uiteindelijk een volksopstand die de president en zijn regering afzette.

In 2019 ging de socialistische regering van Sri Lanka ook samenwerken met het milieuprogramma van de VN om de ‘Global Nitrogen Campaign’ van de VN op te zetten, die het door de VN gesteunde stikstofbeleid promoot dat nu wereldwijd om zich heen grijpt.

Nederlandse boeren onteigend

In Nederland, waar het secretariaat van de ‘Food Innovation Hub’ van het WEF is gevestigd, leggen de autoriteiten een stikstofbeleid op dat de zeer productieve landbouwsector van het land naar verwachting zal decimeren. De plannen omvatten ook grootschalige onteigening van boerderijen.

"De onteigeningsplannen van het kabinet zijn een regelrechte oorlogsverklaring aan de landbouwsector," zei het Nederlandse parlementslid Gideon van Meijeren van de partij Forum voor Democratie. "Onder valse voorwendselen worden boeren beroofd van hun land, eeuwenoude boerderijen worden gesloopt en boerenfamilies worden totaal vernietigd."

Experts waarschuwden voor gevaarlijke gevolgen van een dergelijk duurzaamheidsbeleid, waaronder voedseltekorten, torenhoge prijzen, sociale onrust en meer.

"Je kunt een glimp opvangen van de groene, duurzame toekomst door nu naar Nederland en Sri Lanka te kijken," vertelde Bonner Cohen, senior fellow bij het National Center for Public Policy Research, aan The Epoch Times.

Agenda verspreidt zich snel

En toch verspreidt de agenda zich snel. De Canadese federale overheid kondigde vorige week soortgelijke beperkingen aan voor meststoffen en stikstof, nadat beperkingen op energieproductie waren ingevoerd, wat tot verontwaardiging leidde bij provinciale ambtenaren en boeren.

In Ierland, het Verenigd Koninkrijk en andere Europese landen zijn verschillende overheidsinstanties ook bezig om de landbouwproductie te verlagen in het kader van duurzaamheidsprogramma's.

Afgezien van de voortzetting van het beleid dat landbouwers betaalt om geen voedsel te verbouwen, probeert de regering-Biden intussen via de U.S. Securities and Exchange Commission ‘Environmental, Social, Governance’-metriek en rapportage aan bedrijven op te leggen, die door het WEF worden gesteund.

Boerenorganisaties en meer dan 100 leden van het Congres beweren dat door het plan eigenaren van kleine en middelgrote boerderijen, die niet kunnen voldoen aan de eisen voor klimaatrapportage, geen zaken meer kunnen doen met overheidsbedrijven. Een catastrofe nu de voedseltekorten in de wereld steeds ernstiger en wijdverspreider worden.

Deskundigen zeggen dat de vasthoudendheid aan dit soort beleid voor een deel komt doordat degenen die het opleggen grotendeels geïsoleerd zijn van de schade die het veroorzaakt.

"Wereldwijde elites in regeringen, transnationale organisaties en directiekamers van bedrijven – die goed vertegenwoordigd zijn in het WEF – zijn zo verstrikt in hun signalen over klimaatdeugdzaamheid, waarvan velen hopen financieel te profiteren door te investeren in groene energie, dat ze niet in de gaten hebben dat ze volledig los staan van de werkelijkheid," zegt Cohen van het National Center for Public Policy Research, die gespecialiseerd is in milieuvraagstukken.

"Weinigen van hen die de boeren regels opleggen hebben ooit een voet op een boerderij gezet. Door de macht en rijkdom die deze mensen reeds bezitten, zijn zij gevrijwaard van de gevolgen van het verkeerde beleid dat zij opleggen aan de rest van de wereld. Die last wordt gedragen door gewone mensen overal ter wereld, over wie de menigte in Davos en hun partners in de misdaad niets weten."

Kleine, onafhankelijke boerenbedrijven in gevaar

De ramp in Sri Lanka is een voorproefje van wat de Verenigde Staten en Europa te wachten staat als beleidsmakers de duurzaamheidsagenda van de VN blijven volgen, aldus Sterling Burnett, die een doctoraat in milieu-ethiek heeft en aan het hoofd staat van het Arthur B. Robinson Center on Climate and Environmental Policy van het Heartland Institute zonder winstoogmerk.

"Het is geen oorlog tegen de landbouw; het is een oorlog tegen de kleine landbouw en onafhankelijke boeren," vertelde hij The Epoch Times. "Het is een oorlog ter ondersteuning van elitaire, grootschalige landbouwindustrieën."

Hoewel de SDG's van de VN spreken over het helpen van ‘kleinschalige voedselproducenten’, betoogt Burnett dat onafhankelijke boerderijen en ranches in het vizier van de VN zijn om de controle over de voedselvoorziening te helpen consolideren.

Beleidsmakers zitten ‘in de zak’ van grote bedrijfsbelangen zoals Conagra, BlackRock, State Street, Vanguard, en anderen, zei hij.

"Zij zouden net zo lief al hun kleine concurrenten uit de markt willen stoten,” zei hij, de bezorgdheid echoënd die door talrijke andere deskundigen werd geuit.

BlackRock CEO Larry Fink, wiens bedrijf meer geld beheert dan enig ander bedrijf in de wereld, ‘wil zijn waarden opleggen aan bedrijven die andermans geld gebruiken’, zei Burnett.

Fink, die in de raad van bestuur van de machtige Council on Foreign Relations zit en nauw samenwerkt met het WEF, is een belangrijke architect van de drang om Amerikaanse bedrijven ‘milieu-, sociale en bestuurlijke’ maatstaven op te leggen.

"Dit zijn de superrijken die hun waarden aan de rest van ons opdringen," zei Burnett, wijzend op degenen die volgens hem graag met communisten samenwerken aan deze inspanning.

"Wat het Economisch Wereldforum betreft, kan je geen Grote Reset hebben als je de voedselvoorziening niet reset, want voedsel is noodzakelijk voor iedereen," zei hij. "Stalin erkende dit: Wie het voedsel controleert, controleert het volk. Hetzelfde geldt voor energie."

Als de prijzen stijgen en de boeren failliet gaan, zullen de grote bedrijven, in samenwerking met regeringen en internationale organisaties, de brokken oprapen.

In de tussentijd, zoals onlangs in Sri Lanka, zullen hongerige mensen die tot de rand van de afgrond zijn geduwd, waarschijnlijk reageren.

"Mensen waren voor 2021 nog niet uitgehongerd," zei Burnett. "De crisis in de toeleveringsketen is aan de gang, de schappen raken al leeg, en als mensen honger hebben, zullen ze niet blijven zitten en niets doen."

American Policy Center oprichter en voorzitter Tom DeWeese, een vooraanstaand expert op het gebied van en criticus van VN-noties van duurzaamheid, waarschuwde dat de oorlog tegen boeren onderdeel was van een bredere agenda om mensen van hun vrijheid te beroven.

"Altijd in het verleden, als tirannieke krachten de wereld wilden regeren, bouwden ze legers op en vielen binnen, braken dingen stuk, vermoordden mensen en dwongen onderwerping af," vertelde DeWeese aan The Epoch Times. "We hebben nu te maken met een duivelse macht die een manier heeft bedacht om ons vrijwillig onze vrijheden te laten opgeven en hen te helpen ons te onderwerpen. Wat kan zo'n krachtig middel zijn? De dreiging van het Armageddon van het milieu," zei hij, wijzend op het klimaatveranderingsverhaal als het voornaamste voorbeeld.

DeWeese citeert talrijke functionarissen en documenten van de VN en zegt dat de agenda niet is om het klimaat te redden, maar om de planeet te transformeren en de controle over de bevolking te centraliseren.

Naast de VN en het WEF werken grote bedrijven als Vanguard en BlackRock aan de overname van en controle over de voedselvoorziening, zegt hij.

Nu al domineren een handvol bedrijven waarin deze twee investeringsfirma's de grootste aandeelhouders zijn, de wereldwijde voedsel- en drankenindustrie. Door de landbouw over te nemen, zullen ze alles controleren.

"Het doel is totale controle over de voedselproductie," zei hij, erop wijzend dat ze alle zaden in handen willen krijgen en zelfs synthetisch vlees willen kweken in faciliteiten die al financieel gesteund worden door Bill Gates en andere miljardairs.

Ook oorlog tegen energie

De VM., het WEF, en anderen gaan ook verder met het promoten van insecten en onkruid als voedsel. Overal in de westerse wereld verschijnen er in hoog tempo productiefaciliteiten voor insecteneiwitten.

Maar het wordt nog donkerder, zegt DeWeese.

"Als mensen verhongeren, zijn ze veel gemakkelijker te onderwerpen," zegt hij, eraan toevoegend dat ontvolking en controle over de mensheid al tientallen jaren op de agenda van de globale elites staan.

De ‘oorlog tegen de boeren’ komt ook te midden van wat critici hebben beschreven als een door de regering gesteunde ‘oorlog tegen energie’ die de landbouw en vrijwel elke andere sector treft.

Deze oorlog omvat het beperken van de exploratie van energie, het sluiten van elektriciteitscentrales, het heffen van speciale tarieven en belastingen, en andere beleidsmaatregelen die hebben geleid tot snel stijgende kosten in de hele westerse wereld, hoewel niet op plaatsen zoals China.

De door The Epoch Times geïnterviewde deskundigen drongen er bij de Amerikanen op aan zich op verschillende manieren te verzetten tegen de oorlog tegen de boeren en het door de VN gesteunde duurzaamheidsbeleid. Deze omvatten politieke betrokkenheid, het aannemen van andere winkelgewoonten, het vinden van alternatieve bronnen van voedsel zoals lokale boeren, en andere maatregelen.

Functionarissen van de VN hebben niet gereageerd op verzoeken om commentaar.