‘Biodiversiteit is een kwelling geweest voor de mensheid,’ stelt columnist Rypke Zeilmaker

De wetenschappelijke definitie van ‘biodiversiteit’ is eigenlijk heel eenvoudig. Het betekent ‘soortenrijkdom’ en beschrijft hoeveel soorten er in een bepaald gebied zijn, en hoeveel van elke soort. “Maar in 1992 is ‘biodiversiteit’ door de Verenigde Naties gelanceerd als een politiek begrip,” zegt Zeilmaker. “Daarmee kwam ook het idee dat de biodiversiteit alleen maar achteruitgaat en dat de hele wereld schouder aan schouder moet staan om dit te voorkomen.”

Zeilmaker is het oneens met de stelling dat verminderde biodiversiteit per definitie slecht is. “Volgens de politieke ideologie moeten we álles beschermen, dus ook de 3.000 soorten muskieten, die bijvoorbeeld malaria verspreiden,” zegt hij ontnuchterend. “Biodiversiteit is voor een groot deel altijd een kwelling geweest voor de mensheid, want die mooie tijger wil je ook niet in je achtertuin hebben.”

Door natuur ‘biodiversiteit’ te noemen is er een handelswaar van gemaakt dat je kunt uitruilen met CO2-beleid. Beleidsmaker hebben bepaald dat grote delen van de wereld tot reservaat gemaakt moeten worden, waar je alleen nog vrij kunt bewegen als je ervoor betaalt. “Als je er een bedrijf hebt, moet je daar weg of je moet blijven betalen aan overheden, NGO’s, of bankiers. De boeren in Nederland merken dat al,” volgens Zeilmaker.

“Vanuit de klassieke westerse traditie beschermde je een tuin, een soort ommuurd paradijs, met daarbuiten de wildernis. Met de politisering van het begrip ‘biodiversiteit’ is dat omgekeerd. Wat men vroeger beschouwde als het kwade, het ongedierte, moet nu ook beschermd worden,” zegt Zeilmaker.

Daarom pleit hij ervoor om terug te keren naar de traditionele aanpak. “Laten we weer teruggaan naar de klassieke benadering van natuurbescherming: dat wat groeit, bloeit en ons dagelijks boeit.”

Bestel Zeilmakers boek via lieverdooddanslaaf.com.