Tijs van den Brink in debat over feiten, meningen en zijn rol in de coronakloof…

Volgens veel critici was Van den Brink één van de meest fervente verdedigers van het gevoerde coronabeleid en droeg hij bij aan de tweedeling in de samenleving. Hij oogstte met name veel kritiek voor zijn optredens in de talkshow Op1, waar viroloog Ab Osterhaus ruim zestig keer werd opgevoerd als deskundige. Op sociale media krijgt hij nog altijd veel vragen over deze periode. “Het is een kleine moeite om dat te negeren, maar ik kan er ook eens serieus naar kijken,” zegt hij.

Dit resulteerde in het tweeluik De coronakloof, waarvan het eerste deel woensdag 29 november werd uitgezonden en hier is terug te kijken. Van den Brink ging daarvoor in gesprek met prominente coronacritici, zoals opiniepeiler Maurice de Hond, journalist Marianne Zwagerman en hoogleraar waarschijnlijkheidsrekening Ronald Meester.

Pasquino mocht de eerste aflevering vooraf bekijken en is uiterst sceptisch. Hij vraagt zich af of Van den Brink wel echt deed aan zelfreflectie, of dat hij vooral zijn eigen gelijk probeerde te halen. “Het viel me op dat je met de geïnterviewden de discussie aanging. In mijn optiek was je niet aan het luisteren. Herken je dat?” opent hij het gesprek met Van den Brink. Het is het startschot van een spetterend debat, waarin Pasquino de EO-journalist en -presentator het vuur aan de schenen legt over zijn twijfelachtige rol tijdens de coronajaren.

Er komen verschillende fragmenten langs van Op1, waarin Van den Brink fel van leer trekt tegen coronacritici, zoals toenmalig FVD-Kamerlid Wybren van Haga en voorman van toen Viruswaarheid (nu: Voorwaarheid) Willem Engel. Ook wordt de Zembla-uitzending De overbodige griepprik besproken.

In hoeverre is Van den Brink daadwerkelijk in staat tot zelfreflectie? Bekijk en deel nu dit spraakmakende debat voor een antwoord op die vraag!

Rectificatie

In de uitzending gebruikt Pasquino verschillende keren de term ‘antistoffen’, terwijl dat ‘weerstand’ had moeten zijn. Zoals aangetoond in de RIVM-data, die door prof. dr. Theo Schetters werd toegelicht, had 98 procent van de mensen die positief testten op corona geen of nauwelijks klachten.

Dat impliceert niet automatisch dat deze mensen antistoffen hadden, maar wel dat hun weerstand adequaat was. Het immuunsysteem maakt pas antistoffen aan, nadat het lichaam de ziekte doorgemaakt heeft. Dat was bij 98 procent van de positief geteste personen nauwelijks het geval. Of ze antistoffen hadden, is dus niet bewezen. Maar zij hadden wel voldoende weerstand en dat is eigenlijk een nog beter signaal, aangezien de ziekte niet of nauwelijks doorlopen hoefde te worden om het virus zonder ernstige klachten te doorstaan.

Dit fenomeen wordt in de immunologie beschreven als T-cel-immuniteit: de allereerste verdedigingslinie van het immuunsysteem, dat vooral bij jonge mensen heel sterk is. Naarmate men ouder wordt, neemt het af. Pasquino’s standpunten zijn daarom nog steeds valide: er was geen reden voor paniek, aangezien 98 procent van de positief geteste personen niet of nauwelijks klachten had; de focus had uitsluitend moeten liggen op het beschermen van de kwetsbaren; het probleem was net als bij eerdere griepgolven vooral een gebrek aan ziekenhuiscapaciteit.

Toelichting

In de uitzending doet Pasquino de bewering dat er tijdens de coronajaren niet veel meer mensen zijn overleden dan in eerdere griepgolven. Deze bewering heeft hij niet voldoende onderbouwd en kan tot discussie leiden. Daarom volgt nu een aanvullende toelichting.

De aantallen coronadoden zijn altijd een punt van discussie geweest. Het is opvallend dat er in de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) geen sprake was van een extreme sterftetoename in absolute zin. Wat er veranderde was, dat iedereen die overleed en tot 28 dagen daarvoor positief had getest op corona, werd genoteerd als ‘overleden aan corona’, ongeacht of die persoon ziek was van het virus of niet. Hierdoor ontstond er ruis in de sterftecijfers, want mensen die normaliter de boeken in zouden gaan als bijvoorbeeld kankerdoden, waren nu coronadoden.

In absolute zin zijn er dan ook niet veel meer mensen overleden dan in eerdere jaren. Wel was er sprake van een ‘stoelendans’ met de toewijzing van doodsoorzaken. In deze blckbx-uitzending toonde patholoog-anatoom dr. Frank van der Goot aan dat het vaststellen van de daadwerkelijke doodsoorzaak in Nederland niet of nauwelijks gebeurt. Hij liet zien dat er zelden of nooit autopsie wordt gedaan en dat schouwartsen dus een inschatting maken op basis van observationele informatie, zoals een positieve coronatest.

Bekijk het gesprek via Rumble