Duitse landbouwministers keren zich unaniem tegen verbod garnalenvisserij

De Duitse bonds- en deelstaatministers van Landbouw kwamen vrijdag bijeen voor een conferentie, waar ook honderden vissers waren om te protesteren. De ministers bespraken onder meer het Brusselse voornemen om uiterlijk 2030 een einde te maken aan bodemvisserij in beschermde gebieden. Na afloop van de conferentie spraken zij zich hier unaniem tegen uit.

Bondsminister van Landbouw Cem Özdemir (Groenen) is blij dat de deelstaatministers hem steunen ‘om in Brussel te strijden tegen een algeheel verbod op trawlvisserij en dus voor de Duitse garnalenvisserij’. “We delen het doel dat de zeeën beschermd moeten worden,” aldus Özdemir. “Maar de garnalenvisserij is niet ons probleem, die is duurzaam.” Het gaat volgens hem niet alleen om economische bestaansmiddelen, maar ook om traditie, toerisme en thuis. “Onze visserij in Duitsland is het levensonderhoud van veel mensen aan de kust en zorgt voor een toegevoegde waarde in plattelandsgebieden, die veel verder gaat dan de visserij,” zei hij.

Kritiek van natuurbeschermers

Natuurbeschermers hebben kritiek op de bodemvisserij, omdat deze de zeebodem beschadigt en er ongewenste bijvangst in de netten terechtkomt. De netten worden gesleept door een kotter en worden gebruikt om krabben, schol en vis te vangen op, of nabij de zeebodem. Hoe erg de bodem wordt beschadigd, hangt af van het materiaal van de grondkabel aan het eind van het net. Volgens het Nedersaksische ministerie van Landbouw wordt vaak materiaal zonder kettingen gebruikt, dat weinig druk uitoefent op de zeebodem.

Jörg-Andreas Krüger, voorzitter van milieuorganisatie Naturschutzbund Deutschland, uitte desalniettemin forse kritiek op het standpunt van de ministers. “We zijn ons ervan bewust dat er door de noodzakelijke maatregelen flink gesneden moet worden in de visserij,” zei hij. Tegelijkertijd heeft de EU volgens hem geen andere keuze. Net als bij klimaatbescherming zijn er nu ‘drastische maatregelen nodig om de biologische diversiteit van de zeeën te beschermen tegen de effecten van bodemsleepnetten en om hun veerkracht te versterken’, vindt Krüger.

Disproportioneel

Vanuit het oogpunt van veel vissers is het verbod disproportioneel. “Als dat doorgaat, is het afgelopen,” volgens Dirk Sander, voorzitter van de Weser-Ems Staatsvisserijvereniging. Voor de garnalenvissers is er namelijk geen alternatief. “Je kunt niet op krab vissen in de Waddenzee, of waar dan ook, met netten die niet op de bodem staan. Die kun je anders niet bevissen.” De vereniging vreest dat het aantal garnalenkotters verder zal afnemen en dat er in de toekomst nog meer vis naar Duitsland zal worden geïmporteerd.

Meer verzet

In Nederland maakten CU-Kamerlid Pieter Grinwis en zijn SGP-collega Roelof Bisschop zich vorige week hard voor de garnalenvissers. Grinwis diende een motie in die de regering verzoekt ‘om samenwerking te zoeken met andere Europese landen en zich in te spannen een meerderheid te vormen tegen deze onzalige voorstellen van de Europese Commissie’.

De SGP wil voorkomen dat ook de Nederlandse garnalenvissers het slachtoffer worden van onrealistische stikstofregels. Daarom diende Bisschop een motie in, die de regering oproept om – met een beroep op vergunningen uit het verleden – bij de toetsing van vergunningaanvragen de garnalenvisserij aan te merken als ‘bestaand gebruik’. Op die manier kan worden voorkomen dat de vissers verdwijnen.

Ook in België klinkt verzet tegen de Brusselse plannen. Dit liet de Vlaamse minister van Visserij Hilde Crevits (CD&V) vorige week duidelijk blijken bij een bijeenkomst van de Europese ministers. Ze stuurt het hele plan van de Commissie zelfs ‘terug naar de tekentafel’. “We hebben serieuze bezorgdheden over de haalbaarheid en de werkbaarheid van de Europese plannen voor de visserijsector,” zei ze. “Voor ons geen afhankelijkheid van invoer uit derde landen die veel minder duurzaam werken, omdat we onze eigen vissers onhaalbare of onwerkbare verplichtingen opleggen. Onze vissers doen vandaag al veel inspanningen en zijn bereid dat ook in de toekomst te doen, maar wel op basis van werkbare voorstellen en in voortdurend overleg met onze vissers.” Ook kijkt de Europese Commissie niet genoeg naar de sociaal-economische gevolgen, vindt Crevits.